นับตั้งแต่มีสงครามระหว่างประเทศรัสเซียกับยูเครนส่งผลกระทบต่อปัญหาเศรษฐกิจหลายอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับเรื่องของสินค้าที่มีการปรับราคาแพงสูงขึ้น

สาเหตุก็เพราะว่าทางประเทศรัสเซียและประเทศยูเครนนั้นนับเป็นประเทศต้นๆที่มีความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องของการผลิตวัตถุดิบทางด้านอาหารออกมาขายเป็นวัตถุดิบสำหรับการส่งออกไปให้กับต่างประเทศ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มของธัญพืชอย่างเช่นข้าวสาลีข้าวโพดซึ่งข้าวโพดนั้นจะใช้สำหรับในการเลี้ยงสัตว์นอกจากนี้ยังมีน้ำมันดอกทานตะวันเป็นต้น 

          ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเมื่อการผลิตข้าวโพดไม่สามารถส่งออกมาขายได้เพราะว่ามีการติดปัญหาด้านสงครามทำให้หลายประเทศที่มีการซื้อข้าวโพดจากประเทศรัสเซียและประเทศยูเครนเพื่อนำข้าวโพดไปเป็นอาหารให้กับสัตว์หรือนำไปเลี้ยงสัตว์ของตนเองนั้นมีปัญหาขาดแคลนนอกจากนี้วัตถุดิบอย่างเช่นข้าวสาลีนั้นก็สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง

          ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าสัดส่วนของการขาดแคลนอยู่ในขณะนี้นั้นค่อนข้างสูงมากเพราะว่าข้าวสาลีที่ส่งออกไปขายทั่วโลกอยู่ตอนนี้เป็น 1 ใน 3 ของโลกในขณะที่ข้าวโพดสำหรับเอาไว้เลี้ยงสัตว์นั้นก็คือ 1 ใน 4 ของโลก

เพราะฉะนั้นเมื่อประเทศที่มีการผลิตข้าวสาลีและข้าวโพดสำหรับเลี้ยงสัตว์ในการส่งออกนั้นไม่สามารถที่จะส่งสินค้าออกมาขายได้ให้กับประเทศอื่นๆก็ส่งผลทำให้ประเทศอื่นๆได้รับผลกระทบเช่นเดียวกันนั่นเอง 

          อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่ายังมีอีกหลายประเทศที่สามารถปลูกข้าวสาลีหรือปลูกข้าวโพดได้แต่ปริมาณการปลูกให้เหมาะสมกับปริมาณการใช้งานของทุกประเทศทั่วโลกนั้นก็ยังไม่เพียงพอกับความต้องการของการใช้งานซึ่งปัญหานี้เองที่ทำให้เกิดวิกฤตของการขาดแคลนอาหารทั่วโลกเกิดขึ้น

         อย่างไรก็ตาม  สำหรับปัญหาการขาดแคลนอาหารตอนนี้นับได้ว่ายังไม่ใช่จุดที่เลวร้ายที่สุดเพราะหลายประเทศสามารถที่จะลงทุนผลิตวัตถุดิบต่างๆเหล่านี้ออกมาขายแข่งกับประเทศรัสเซียและประเทศยูเครนได้เพียง

แต่ว่าการผลิตในแต่ละครั้งนั้นต้องใช้ระยะเวลานานอย่างเช่นการปลูกข้าวสาลีนั้นก็ต้องใช้ระยะเวลานานกว่าที่จะมีการปลูกต้นกล้าและต้นกล้าโตขึ้น

ออกรวงจนสามารถเก็บเกี่ยวข้าวสาลีได้ซึ่งถึงเวลานั้นอาจจะทำให้ไม่มีสงครามระหว่างรัสเซียกับยูเครนแล้วก็ได้และในหลายประเทศจึงไม่ได้มีการลงทุนเยอะมากนักหนามีการลงทุนมากเกินไปแล้วสงครามสิ้นสุดลงสินค้าที่ผลิตออกมาอาจจะขายไม่ได้นั่นเอง 

           ดังนั้นนี่จึงเป็นข้อสรุปได้ว่าเพราะมีการเกิดสงครามเกิดขึ้นทำให้ประเทศที่เป็นแหล่งผลิตสินค้าหลักบางชนิดนั้นไม่สามารถที่จะส่งสินค้าออกไปขายยังต่างประเทศได้ส่วนประเทศอื่นๆก็ไม่กล้าลงทุนที่จะผลิตสินค้านั้นออกมาขายในปริมาณที่มากเพราะเกรงว่าจะขาดทุนจึงทำให้เกิดการขาดแคลนอาหารในทั่วโลกอย่างที่เราเห็นกันอยู่ในตอนนี้นั่นเอง

สนับสนุนเนื้อหาโดย    หวยดีพลัส

ความแตกต่างระหว่างวัยเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างพ่อแม่และลูก โดยเฉพาะในเรื่องของ “พ่อแม่ขี้บ่น” กับ “ลูกชอบเถียง” การแสดงออกในลักษณะดังกล่าวเป็นผลมาจากความต่างของประสบการณ์ชีวิต, แนวคิด, และมุมมองต่อสถานการณ์ต่าง ๆ ทั้งในชีวิตประจำวันและการตัดสินใจ

พ่อแม่ขี้บ่น มักเกิดจากความรักและความห่วงใยต่อลูก พ่อแม่มักจะมีประสบการณ์ชีวิตที่มากกว่า จึงเห็นข้อผิดพลาดหรือความเสี่ยงในสิ่งที่ลูกทำได้ง่ายขึ้น

การบ่นจึงเป็นวิธีหนึ่งในการเตือนให้ระวังและหาทางป้องกันไม่ให้เกิดปัญหา ซึ่งในมุมของพ่อแม่ การบ่นเป็นการแสดงออกถึงความรักและความเป็นห่วง เพราะพวกเขาอยากให้ลูกปลอดภัยและมีชีวิตที่ดี

อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของมุมมองกับลูกที่อยู่ในวัยรุ่นหรือวัยที่เริ่มมีความคิดเป็นของตนเองมักจะมองการบ่นของพ่อแม่ว่าเป็นการควบคุมและการแทรกแซง โดยเฉพาะเมื่อพวกเขารู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ได้เข้าใจสิ่งที่พวกเขาต้องการ หรือไม่ได้ให้ความสำคัญกับความคิดและความรู้สึกของพวกเขา

ลูกชอบเถียง เป็นการแสดงออกถึงความต้องการของลูกในการยืนยันตนเองและความคิดส่วนตัว ลูกวัยรุ่นหรือวัยผู้ใหญ่ตอนต้นมักเริ่มพัฒนาความคิดแบบเป็นอิสระจากพ่อแม่ การเถียงเป็นวิธีหนึ่งที่พวกเขาใช้ในการสื่อสารว่า “ฉันมีความคิดเห็นของฉันเอง” การเถียงของลูกอาจเกิดจากความรู้สึกว่าพวกเขาอยากได้รับการยอมรับในความคิดและการตัดสินใจของตนเองมากขึ้น การเถียงยังเป็นการแสดงออกถึงการต้องการเสรีภาพและการควบคุมชีวิตของตนเอง

เมื่อทั้งสองฝ่ายมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้นได้ง่าย พ่อแม่รู้สึกว่าลูกไม่เชื่อฟังและไม่ยอมรับคำแนะนำ ในขณะที่ลูกกลับมองว่าพ่อแม่ไม่ฟังและไม่เข้าใจความต้องการของตนเอง

การแก้ไขความขัดแย้งจากความแตกต่างระหว่างวัย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสื่อสารอย่างเปิดเผยและมีความเข้าใจกันระหว่างพ่อแม่และลูก พ่อแม่ควรหาทางสื่อสารให้ลูกเข้าใจว่าการบ่นนั้นมาจากความรักและความห่วงใย ไม่ใช่การควบคุมหรือการบีบบังคับ ในขณะเดียวกัน ลูกก็ควรเรียนรู้ที่จะสื่อสารความคิดและความรู้สึกของตนเองอย่างสงบและสร้างสรรค์ ไม่ใช่ด้วยการเถียงหรือปฏิเสธคำแนะนำของพ่อแม่อย่างดื้อดึง

การเปิดพื้นที่ในการสื่อสารที่ทุกฝ่ายสามารถแสดงความคิดเห็นและรับฟังกันอย่างมีเหตุผล จะช่วยลดความขัดแย้งและสร้างความเข้าใจกันมากขึ้น พ่อแม่ควรให้พื้นที่กับลูกในการเรียนรู้จากประสบการณ์ส่วนตัวและทำผิดพลาดบ้าง เพื่อให้พวกเขาเติบโตและพัฒนาความรับผิดชอบของตนเอง ในขณะที่ลูกก็ควรเข้าใจว่าพ่อแม่มีเจตนาดีและอาจมีประสบการณ์ที่สามารถช่วยแนะนำแนวทางที่ดีให้แก่พวกเขาได้

สนับสนุนเนื้อหาโดย    หวยดีพลัส